Chrzest to brama prowadząca ze śmierci do życia, to wejście do Kościoła i początek trwałej Komunii z Bogiem.
Chrzest jest zasadniczym sakramentem i bramą otwierającą dostęp do innych sakramentów. Jednoczy nas z Jezusem Chrystusem, włącza nas w Jego odkupieńczą Mękę na krzyżu, wyzwala nas przez to z mocy grzechu pierworodnego i wszystkich osobistych grzechów i pozwala nam razem z Nim zmartwychwstać do życia bez końca. Ponieważ chrzest jest przymierzem z Bogiem, człowiek musi na nie odpowiedzieć swoim „Tak". Podczas chrztu dzieci wiarę w ich imieniu wyznają rodzice.
Podczas liturgii sakramentu chrztu świętego zasadniczą rolę odgrywają cztery symbole: woda, olej, biała szata i światło.
Woda jest symbolem i życia, i śmierci, ale również oczyszczenia. Według Pawłowej teologii chrzest jest zanurzeniem w śmierci Chrystusa po to, aby razem z Nim wejść w nowe życie. Zanurzenie w wodzie to znak złączenia ze śmiercią Chrystusa. Wynurzenie to znak narodzenia do nowego życia, zmartwychwstania razem z Chrystusem.
Namaszczenie olejem krzyżma oznacza i sprawia udzielenie Ducha Świętego człowiekowi, włączenie ochrzczonego w kapłańską posługę, prorocką misję i królewską godność Chrystusa. Olej krzyżma jest znakiem wybrania i opieki Bożej.
Oznacza niewinność i czystość, jaką zyskuje się po zmazaniu grzechu pierworodnego po dokonaniu sakramentu chrztu świętego. Nakłada ją na dziecko matka chrzestna, która w ten sposób deklaruje także czuwanie nad dzieckiem oraz jego rozwojem duchowym.
Świecę chrzcielną od Paschału zapala ojciec chrzestny. To symboliczny sposób, w który rodzice przekazują dziecku światło wiary. Jego znaczenie to nadzieja na życie w światłości i wkroczenie do Królestwa Bożego.
