Dzisiaj w kalendarzu Dzień Bezpiecznego Kierowcy, który nieprzypadkowo jest obchodzony 25 lipca, gdyż tego dnia, w Kościele Katolickim przypada wspomnienie św. Krzysztofa- patrona kierowców. Święto powstało w 2006 roku, z inicjatywy Krajowego Duszpasterstwa Kierowców oraz Krzysztofa Hołowczyca, kierowcy rajdowego i założyciela fundacji “Kierowca Bezpieczny”. Celem utworzenia tego święta, jest uświadamianie kierowców o tym jak ważne jest zachowanie ostrożności i stosowania się do przepisów ruchu drogowego podczas jazdy.
Jak w przypadku wielu świętych, tak również i ze św. Krzysztofem jest związana legenda, która powstała w średniowieczu. Jego pierwotne imię, które nadali mu rodzice brzmiało „Reprobus” – „Odrażający”. Ponieważ był bardzo brzydki, miał olbrzymi wzrost, potężne ciało i zniekształconą głowę. Pewnego dnia postanowił zaciągnąć się na służbę u najpotężniejszego władcy, ponieważ sam odznaczał się nadludzką siłą. Służąc swemu władcy dowiedział się, że jego pan boi się szatana, więc postanowił, że będzie służyć jemu. Wtedy okazało się, że szatan boi się Chrystusa. W ten sposób zainteresował się Chrystusem, postanowił poznać Jego naukę i w końcu przyjąć chrzest . Za pokutę osiedlił się nad Jordanem i przenosił pielgrzymów zmierzających do Ziemi Świętej na swych potężnych ramionach.
Tak wykonując swe zadośćuczynienie, pewnej nocy usłyszał głos dziecka, które prosiło go o przeniesienie na drugi brzeg. Ponieważ był silnym mężczyzną uważał, że ta przeprawa nie będzie dla niego problemem. Jakże zdziwił się jednak, kiedy niosąc dziecko na swych ramionach poczuł, że staje się ono coraz cięższe a on sam zaczynał tonąć. Z wielkim trudem dotarł do drugiego brzegu i spytał : „Kim jesteś”. W odpowiedzi usłyszał: “Jam jest Jezus, twój Zbawiciel. Dźwigając mnie, dźwigasz cały świat”. Na pamiątkę tego zdarzenia Reprobus miał otrzymać greckie imię Christophoros – “niosący Chrystusa”, czyli Krzysztof, co jest bezpośrednim nawiązaniem do legendarnego życiorysu tego świętego.
Jak wierzymy w każdej legendzie jest źdźbło prawdy. Choć o jego życiu nie wiemy wiele. Miał pochodzić z prowincji rzymskiej Licji w Małej Azji i zmarł śmiercią męczeńską ok. 250 roku. Święty Krzysztof Jest zaliczany do tzw. Czternastu Wspomożycieli, czyli szczególnych patronów. Najstarszym dowodem kultu św. Krzysztofa jest napis z roku 452, znaleziony w Haidar-Pacha w Nikomedii, w którym jest mowa o wystawionej ku czci Męczennika bazylice w Bitynii.
W ikonografii św. Krzysztof przedstawiany jest jako młodzieniec lub olbrzym przechodzący przez rzekę, na barkach niosąc Dzieciątko Jezus, a w ręku maczugę. Jego atrybuty to: dziecko królujące na globie, palma męczeńska, pustelnik z lampą, ryba, sakwa na chleb, wieniec róż, a także wiosła. Św. Krzysztof jest również patronem Ameryki i Wilna; siedzib ludzkich i grodów oraz chrześcijańskiej młodzieży, kierowców, farbiarzy, flisaków, introligatorów, modniarek, marynarzy, pielgrzymów, podróżnych, przewoźników, tragarzy, turystów i żeglarzy. Pewnym orędownikiem w śmiertelnych niebezpieczeństwach.
